yürüyoruz, yeniden ve yeniden

               The Flight of Faust and Mephistopheles, 1896-Mikhail Aleksandrovich Vrubel 

            W.Benjamin, Rus öykücü Nikolai Leskov üzerine yazdığı bir yazıda, artık iyice uzağımızda kalan bir türü, öykü anlatıcılığını hatırlatır.Yurdundan uzaklarda dolaşıp geri dönen denizci ile yörenin gelenek ve efsanelerini iyi bilen usta zanaatkar uzaklarda kalan bir dönemin ilk öykü anlatıcılarıdır.Tecrübe ve bunun paylaşılması öykü anlatıcılığının üzerinde yükseldiği temeli oluşturur.

          Bizi bu denizcilerden ve zanaatkarlardan ayıran zaman, öykü anlatıcığından da ayırmıştır.Tecrübe aktarımına dayanan bir kültür yerini malumat alıp vermeğe dayanan gelip geçici, paylaşılmaz bir kültüre bırakmıştır.Öykü anlatcısını ve dinleyicisini birbirine yaklaştıran kollektif  bağlar, ortak hafıza, aynı kökten olma duygusu dağılıp gitmiştir.Artık insanlar yalnız, hayatları gündeliktir.Yurtları olmadığı için fazla uzaklarada gidemezler.Herşeyin fazla tanıdık olduğu bir dünya da, tecrübeye de yer yoktur.Onun için insanların anlatacak öyküleri yoktur artık.

         Benjamin için kurtuluş, ilerlemeden kesinkes farklı olarak, yalnızca yaşanmamış bir gelecek uğruna değil, yaşanmış ve eksilmiş bir gelecek uğruna verilen bir mücadeledir.Devrim bu eksilmelerin giderilmesi ve geçmişin özgürleştirici ögelerinin geri alınma çabasıdır aynı zamanda.Biz de imrenme duygusu uyandıracak mutluluk, sadece solumuş olduğumuz havada vardır; bazı insanlarla konuşabilirdik, bazı kadınlar bize kendilerini verebilirlerdi orada...Başka bir deyişle mutluluk imgemiz ayrılmaz bir biçim de kurtarma ve kurtarılma imgemizle birliktedir. 

  W.Benjamin'den esinlenerek, akintiyakarsiakintininicinde