25 Aralık 2010 Cumartesi

siyah yansımalar

      "İçimin yorulduğunu hissediyordum Her gece yarısı yarım kalan uykular, tren düdükleri, anlayışsız ve cahil ya da rahat ve kendini beğenmiş bir müşteri kalabalığına yeni hikayeler bulma zorunluluğu, hastalığı gittikçe ağırlaşan yahudi ve gittikçe huysuzlaşan istasyon şefimiz........."
                                 Oğuz Atay-Korkuyu Beklerken adlı yapıtından
 
Black Reflections,1959,Franz Kline American, 1910 1962
zaman akıp gidiyordu tanıdık siluetler daha da silikleşirken bu ucuz kurgudaki rolüme biraz daha ısınıyor kendimin silik bir yansıması olarak hiçliğe doğru koşaradım ilerliyordum.artık yapmak istediklerim yada hayallerim sözkonusu olamazdı çünkü ben yoktum.anlamsız varlığımın bu  kurgudaki gönülsüz işgali  ancak akıntının belirsiz akışına bağlıydı...

akintiyakarsiakintininicinde

Hiç yorum yok: