"Segui il tuo corso, e lascia dir le genti."
K. Marx quoting Dante from The Divine Comedy.
şu acınası yaşam da,hikayeyi bizim gibi figüran olarak oynamaya yazgılı olanlar; rüzgarın önüne katıp ordan oraya savurduğu kuru yapraklar misali belirsiz bir geleceğe doğru savrulur dururuz bu boktan kurgunun içinde..ki burada acı olan öyküye trajik unsuru katan çekilen ızdıraptan çok bu belirsizliktir.bu yolda gözü kapalı ilerlerken tesadüflerin akışına bırakırız iradeyi..hedeflerimiz olmadığından yada irademiz bu yönde oluştuğu için değil; benliğimize sızıp irademizi hastalıklı bir ur gibi kemiren çıktığımız her yolculuğun daha başında tüm umut ve heveslerimizi kifayetsiz bir düşe dönüştüren,o kahrolası özgüvenimizin birden buharlaşmasıdır tüm bunlara sebep..
talihsizlik deriz, kötü kader olmadı somut koşulların soluk! analiziyle koşulların elverişsizliğinden dem vururuz.iradesizliğimizi gizlemek için elbette somut! analizlerin eşliğinde acınası oyunlar sergileriz.bir cinnet resmine dönüşen maskelerimiz,yüzümüzde!bilindiği gibi zevahiri kurtarmak adına icra edilen bu oyunlar da durmadan "iki adım geri bir adım ileri" ilkesi geçerli olduğu için bulunduğumuz yerden daha da gerilere düşeriz.hülasa mazeret çoktur ama icraat yoktur üretim kabızlığı sürdükçe ağız ishali de artar!! sonuç devasa bir hiçlikten başka birşey değildir....
akintiyakarsiakintininicinde
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder