uzak

uzak
uzaktım!
..............
noktalar arsızca çoğalırken
başlardı;
uykusuz geceler,
eksik ölümler...
uykudayken hep birileri,
kesik öksürükler parçalardı;
karanlığı ve
sağır sessizliğimi...
rüzgarsız soğuklar
girerdi içime
üşürdüm titreyişlere ramak kala...

uzaktın!
............
noktalar arsızca çoğalırken
beni araf'a
bizi cehennemme
bırakırdın
suskunluğunda...

uzaktılar!
...............
çoğalırken noktalar
ağlamaklıydı gece.
gökyüzü ve kainat
uzaktılar!
yitik yıldızlardan
ve
akan zamandan...

uzak!
...............
arsızca çoğalırken noktalar
ben kahrederdim
gelmeyen ölüme.
ve
dururdu zaman
titreyişlere...

akintiyakarsiakintininicinde