PERŞEMBE,2 c
Kitaplarımı raflara koydum ve bir köşeye
üzgün bir Angeliki'yi.
Payıma düşen güzelliği yitirdim, tümünü
tükettim.
Gelen kış beni böyle bulsun istiyorum:
ateşten yoksun, parçalanmış bir pantalonla,
yazısız kağıtları karıştırırken, açıklanamayan
bir Cennet'in sağır edici orkestrasını
idare edercesine.
Görünmez Bir Nisan Ayının Günlüğünden
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder