19 Ocak 2011 Çarşamba

gitmeden önce-6

"Belli bir noktadan sonra tarih gerçekliğini yitirmiştir.Bütün insanlık farkına bile varmadan bir anda gerçekliği terk etmiştir.Geçmişte olup bitenlerin gerçek olmadıklarını anlyabilmemiz mümkün değildi.Bundan böyle amacımız bu yok oluş noktasını bulmak olacaktır.Bu noktayı bulamadığımız sürece güncel yok oluş sürecinden kurtulabilmemiz mümkün değildir.Bu ise dayanılması çok güç bir düşüncedir."
                                                               Elias Canetti
Gorky, The Liver is the Cock's Comb, 1944.
insanlığın gerçekliği terkedip etmediği bir yana bahsi geçen yokoluş noktasını bulmaktan ziyade yokoluş sürecini hızlandırmayı asli görev olarak kabul etmiş din tacirleri ve bezirganlar ittifakının kanatları altında hızla yol alıyoruz.esasen gemi zaten batmış ama karaya vurması için sanırım. biraz daha zaman gerek gemidekilerse katışıksız  haz bombardımanının altında boğulurken kurtuluşa erecekleri bir serabın düşüyle kendilerinden geçmiş,inanmışlıklarının rahatlığı ile mutlu mesut hiçliğe doğru yol almaktalar.geriye yazgının açacağı kartlarda yanılsamanın gerçekliğe dönüşebileceğini düşlemek kalıyor vs vs........ 

akintiyakarsiakintininicinde

9 Ocak 2011 Pazar

nehir akıp giderken

Meets Yellow Lines-Franz Kline
öylesine sonsuz ,öylesine bilinmez görkeminden gözleri kamaşıyor tüm insanlığın adına yaşamak yada varolmak dediğimiz ama nasıl olup da içinde yer aldığımızı bir türlü kavrayamadığımız o müthiş bilmecede bize dair en küçük bir hatada herşeyin nasıl da alt üst olabileceğini herşeyin ne denli hassas dengelere bağlı olduğunu hayat acı ve zorlu bir şekil de öğretiyor insana..geriye o görkem ve ve şaşadan bizim payımıza acı ve zorunluluklar dışında pek birşey kalmıyor.. oynadıkları oyuna kendilerininde inanmadığı oyuncaların yer aldığı ucuz müsamerelerde kendince rolalmanın peşine düşüyoruz  öykü uzadıkça kurgu bu saçmalığa daha fazla dayanamayıp her yerinden çatlak veriyor izleyenin neyi izlediğine bakmadığı oynayanında oynadığı oyuna inanmadığı bu zorunluluklar ve sorumluluklar saçmalığına, kurgulayan da  artık yeter deyip öbür kıyının kayıkçısına davetiyeyi gönderdiğinde, öykü hüzünlü bir pişmanlıklar geçidinin ardından son buluyor....
  
akintiyakarsiakintininicinde